|
-
Para spacerująca ulicą Orzeszkowej.
-
Spacer po ulicy Orzeszkowej.
-
Mapa okolic, w których toczy się akcja Nad Niemnem. Miniewicze to powieściowy Korczyn. Zaścianek Bohatyrowicze obejmuje wschodnią część wsi Samostrzelniki. ...
-
Złoczów - ul. Podwójcie.
-
Małżeństwo na ulicy Dominikańskiej (obecnie Sowieckiej) w Grodnie.
-
Horodenka - dawna pływalnia.
-
Po wyzwoleniu miasta w lipcu 1944 r. okazało się, że prawie cały plac to kompletna ruina. Zdjęcie z https://harodnia.com/be/uczora/pasliavajenny-hrodna/354-sovetskaya-rekonstrukciya-40-60.
-
Dziewczyny na ulicy Orzeszkowej.
|
|
|
Jest pionierem fotografii górskiej Czarnohory i autorem jednych z najwcześniejszych ujęć Pokucia.
Przedwojenne zakłady fotograficzne
16 września 1920 roku Dytiatyn stał się polem bitwy w wojnie polsko-bolszewickiej, zwanej Polskimi Termopilami.
Zdjęcia są zbyt małego formatu by niezależnie mogły funkcjonować, a pokazują dbałość mieszkańców o zabytki.
29 października 1914, doszło do bitwy między armią rosyjską a żołnierzami Legionów Polskich pod Mołotkowem. Była to jedna z najkrwawszych bitew, jakie przyszło stoczyć legionistom z Rosjanami.
20 kwietnia 1915 roku przybył pociągiem Arcyksiążę Franciszek Salvator do Sławna, był on generalnym inspektorem dobrowolnej służby pielęgniarskiej. Z racji tej wizyty, zarówno przed nią, jak podczas tej wizyty i po niej był obecny nieznany fotograf, który wykonywał zdjęcia z tej miejscowości. Wszystkie zdjęcia są małego formatu, ale mają dobrą ostrość, dlatego pozwoliłem sobie zamieścić je w ten sposób, mając nadzieje, że Was nie zanudzę.
|
|
|
Kościół pod koniec XVIII wieku był jezuicki, od 1990 roku papież Jan Paweł II nadał kościołowi tytuł bazyliki mniejszej a 13 kwietnia 1991 erygował diecezję grodzieńską podnosząc jednocześnie kościół do rangi katedry.
Zdjęcia wykonane na skrzyżowaniu współczesnych ulic Orzeszkoweji i Sowieckiej, gdzie stał fotograf i robił zdjęcia mieszczanom. Takie fotografie w Grodnie nazywano „fotografiami pięciominutowymi”. Zdjęcia pobrano z /  .
Zdjęcia wykonane przez Leonida Kołupajło w okresie przedwojennym udostępnione przez wnuka Wadima. Kołupajłowie mieszkali w Grodnie od pokoleń i nadal tam mieszkają potomkowie. Zdjęcia pobrano z / . Zdjęcia na pierwszym planie pokazują ludzi żyjących uchwyconych w ruchu, robionych na tle otocznia – ulic, placów budynków itp. . Przypuszczam, że postać ludzka na tle otoczenia dodaje obrazowi uroku i warta jest pokazania.
Przed Gmachem Głównym od strony ul. Zachariewicza odsłonięto pomnik Orląt Lwowskich. Wykonanie tablicy i pomnika sfinansowali profesorowie Politechniki i rektorat.
Kolekcja zdjęć dotyczy miasta Żółkiew. Wszystkie zdjęcia są wykonane w 1936 roku przez jednego z przodków z rodziny Zofii Chomętowskiej. Ona urodziła się w pobliżu miasta Pińska (współczesna Białoruś), w 1947 roku wyemigrowała do Argentyny, gdzie mieszkała w mieście Buenos Aires. Pobrano z .
W pobliżu miejscowości, na zachód od Samostrzelnik, na skarpie nadniemeńskiej, znajduje się opisany w powieści "Nad Niemnem" grób Jana i Cecylii, półlegendarnej pary małżonków, którzy mozolną pracą mieli dać początek rodowi Bohatyrowiczów. Na miejscu znajduje się drewniany krzyż z figurą Chrystusa, pamiętający czasy Orzeszkowej.
W 1571 roku budowlę strawił pożar. Jego szczątki zostały włączone do nowego dwupiętrowego budynku wzniesionego w latach 1588-1589 przez architektów Pawła Rimlyanina i Piotra Barbona. Pod koniec XVI w nazwano go „Domem Lorentsowiczów” od nazwiska właściciela – Jana Lorentsowicza. W 1596 roku ukończono budowę trzeciego piętra. W latach 1675-1677 budynek został odrestaurowany i ozdobiony dekoracjami. W 1884 roku dobudowano 4 piętro. W 1929 roku w budynku otwarto ekspozycję muzeum historycznego.
Szczegóły z kościoła uchwycone przez - Олесь, w dniu 26.06.2018, pobrane ze strony . Detale wybrałem subiektywnie, zainteresowanym polecam stronę jw.
S. Mayer był właścicielem, miał modną pod koniec XIX wieku nazw,ę firmową "REMBRANDT" i wiadomo, że mieścił się na ul Kolejowej.
Willa „Anna” jest żywym przykładem prywatnego domu w stylu secesyjnym. Został zbudowany w 1911 roku. Budynek zachwyca smukłością, wielobarwną sztukaterią na ścianach i zbyt efektowną pochyloną wiatrowskazem na wieży. Istnieje opinia, że kiedyś uderzył go piorun. Nic nie wiadomo o budowniczym i kliencie tej willi. Wiadomo, że przez pewien czas mieścił się tu sąd powiatowy. Teraz tu jest oddział szpitala powiatowego
. Podczas I wojny światowej budowla została uszkodzona kulą armatnią, ale w 1915 roku szkody naprawiono. Po II wojnie światowej. w 1945 roku rząd radziecki zamknął kościół, do użytku oddano go dopiero w 1955 roku. Wtedy też przeprowadzano pierwszą renowację, kolejna miała miejsce w 1980 roku. W 1990 roku dobudowano zakrystię a 10 lat później obok cerkwi wzniesiono murowaną dzwonnicę. Ostatnia renowacja cerkwi maiła miejsce w 2006 roku, zdjęcia są z przed tego remontu z 2005 r.
Do budowy ścian świątyni wykorzystano belki sosnowe, a do fundamentów użyto cegły i kamienia. Podłużną bryłę kościoła tworzą trzy bale. Szerokie poddasze otacza je na całym obwodzie. Tworzy doskonałą harmonijną kompozycję, nadając jej luksusowy i oryginalny charakter. Liturgia jest tutaj sprawowana tylko kilka razy w roku. Świątynia należy do gminy greckokatolickiej, do której należy druga cerkiew (św. Piotra i Pawła) znajdujący się w centrum miasta. (
|
|
|
|
