Pałac wzniesiony staraniem Kazimierza Mieroszewskiego w 1702 ro­ku. Wzo­ro­wa­ny na ów­cze­snych pa­ła­cach fran­cu­skich. W la­tach trzy­dzie­stych XIX wie­ku prze­ję­ła go ro­dzi­na Sie­mień­skich, na­stęp­nie ro­dzi­na My­ciel­skich, a po po­wsta­niu stycz­nio­wym w po­sia­da­nie pa­ła­cu wszedł ślą­ski po­ten­tat prze­my­sło­wy – Chri­stian Gu­staw Von Kram­sta. Od 1890 ro­ku do wy­bu­chu II woj­ny świa­to­wej w 1939 ro­ku pa­łac był wła­sno­ścią To­wa­rzy­stwa Ko­palń i Hut So­sno­wiec­kich, znaj­do­wa­ły się w nim biu­ra oraz miesz­ka­nia ad­mi­ni­stra­cji To­wa­rzy­stwa. Pod­czas II woj­ny świa­to­wej pa­łac za­ję­ła fir­ma So­sno­wit­zer Ber­gwerks und Hut­ten A. G., w 1945 ro­ku zo­stał prze­ję­ty przez Spół­dziel­nię Rol­ni­czą, któ­ra go­spo­da­ro­wa­ła w nim do lat pięć­dzie­sią­tych XX wie­ku. W związ­ku z przy­go­to­wa­nia­mi do uro­czy­sto­ści 600-le­cia Bę­dzi­na pa­łac pod­da­no czę­ścio­wej kon­ser­wa­cji. Po jej ukoń­cze­niu w 1958 ro­ku utwo­rzo­no tu Dom Kul­tu­ry, któ­ry dzia­łał do lat sie­dem­dzie­sią­tych. Już od po­ło­wy lat sześć­dzie­sią­tych Dy­rek­cja Mu­zeum w Bę­dzi­nie wspól­nie z Wo­je­wódz­kim Kon­ser­wa­to­rem Za­byt­ków czy­ni­ła sta­ra­nia o zmia­nę je­go funk­cji i roz­po­czę­cie kom­plek­so­wej kon­ser­wa­cji ca­łe­go ze­spo­łu pa­ła­co­wo-par­ko­we­go. W mar­cu 1982 ro­ku za­koń­czo­no pra­ce kon­ser­wa­cyj­ne. Obec­nie pa­łac jest czę­ścią Mu­zeum Za­głę­bia. We wnę­trzu znaj­du­ją się zbio­ry ar­che­olo­gicz­ne, et­no­gra­ficz­ne oraz hi­sto­rycz­ne. Informacje za stroną