Kościół w Raciążkuzostał zbudowany w latach 1597-1612. Jego fundatorem był bp kujawsko-pomorski Hieronim Rozdrażewski. Wybudowany został w latach 1597-1612. Budowę ukończył bp Wawrzyniec Gembicki w 1612 roku, a konsekracji dokonał w 1627 roku biskup Baltazar Miaskowski. Kościół został zbudowany w stylu późnogotyckim ze szczytami renesansowymi, orientowany (tzn. wzniesiony w kierunku wschód-zachód), murowany i opięty uskokowymi szkarpami, kryty dachówką. Prezbiterium jest kwadratowe z półokrągłą absydą. Od nawy głównej oddziela ją barokowy łuk tęczowy pochodzący z XVII wieku z Chrystusem i figurami umieszczonymi nad splotem rzeźbionej winorośli. Od północnej strony kościoła znajduje się zakrystia, która jest sklepiona krzyżowo. Do szerszej, prostokątnej nawy od zachodu przylega wieża, a od północy przybudówka z 1924 roku. Wnętrze kościoła kryte było pierwotnie stropem, ale w 1924 roku przesklepione zostało kolebką z lunetami. Nad zakrystią znajduje się muzeum parafialne, w którego posiadaniu jest wiele ciekawych eksponatów. Jednym z najciekawszych jest gotycki ornat z białego adamaszku, na którym złotymi nićmi wyhaftowano wizerunek Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz świętych. W muzeum znajdują się także zbiory bibliofilskie – 257 pozycji z okresu XVI do XIX wieku, oprócz tego księga mszalna z XVIII wieku, miecz z XIII wieku, rzeźby, dokumenty a nawet hełm tatarski z XVIII wieku