Na początku XIV wieku zbudowano na planie kwadratu 3-kondygnacyjną wieżę ceglaną z pomieszczeniami dla więźniów i straży. Dość szybko dobudowano dwie izby od strony Więziennej i wtopiono je w prostokątna bryłę budynku. Kolejna rozbudowa objęła fragment od ulicy Nożowniczej. Powstał wtedy czteroizbowy podłużny budynek o dwuspadowym dachu wraz z dziedzińcem od strony południowej. W 1646 powstała nieistniejącą dziś kaplica więzienna. W 1500 roku rozbudowano cały kompleks w rezultacie czego powstał czteroskrzydłowy zwarty obiekt z nieregularnym dziedzińcem w środku. Wszelkie prace modernizacyjne z tym związane zakończono w połowie XVI wieku. W 1585 roku nad górnym wejściem powstało malowidło przedstawiające Chrystusa Boleściwego - później zatynkowane. Ostateczny, zachowany do dziś wygląd cały kompleks otrzymał po rozbudowie i modernizacji w 1683 roku. Wtedy powstała ściana attykowa, sklepione podcienie w części przybrania oparte na kamiennym słupie, a także drewniane ganki podwieszone na wspornikach. Wytrzymały aż do 1877 roku. Swoją więzienną role zakończył budynek na przełomie XVIII/XIX wieku. W 1818 roku miejsce tam znalazł lombard i instytucje filantropijne przez co zmieniono wystój wnętrz. W 1877 roku zmieniono drewniane gani na dziedzińcu, a w skrzydle zachodnim powstała na miejscu dawnej, krętej klatki schodowej obecna, przykryta dwudzielnym sklepieniem. W latach 1912 i 1927 powiększono otwory okienne od strony ulicy Nożowniczej, przebito nowe wejście do piwnicy, a w izbie północnej skrzydła zachodniego zlikwidowano sklepienie krzyżowe, lokując tu skarbiec, po którym do dziś zostały potężne pancerne drzwi. Po II wojnie światowej w 1949 roku przeprowadzono prace zabezpieczające a w latach 1967 - 1973 dokonano adaptacji obiektu do celów obecnie pełnionych.
bonczek/hydroforgroup/2006 - na podstawie "Kalendarz Wrocławski 1981", artykuł Macieja Małachowicza "Gotyckie Więzienie Miejskie Więzienna 6"