Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie (843) – podprowincja fizycznogeograficzna w północno-wschodniej Polsce, południowo-wschodniej Litwie i zachodniej Białorusi, stanowiąca południowo-zachodnią część Niżu Wschodniobałtycko-Białoruskiego. W Polsce położona jest głównie na terenie województwa podlaskiego. Region stanowi pas wysoczyzn (do 300 m) ciągnący się od Mińska na Białorusi po środkowy Bug.
Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie leżą w zasięgu zlodowacenia warciańskiego i cechują się brakiem jezior i ...
Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie (843) – podprowincja fizycznogeograficzna w północno-wschodniej Polsce, południowo-wschodniej Litwie i zachodniej Białorusi, stanowiąca południowo-zachodnią część Niżu Wschodniobałtycko-Białoruskiego. W Polsce położona jest głównie na terenie województwa podlaskiego. Region stanowi pas wysoczyzn (do 300 m) ciągnący się od Mińska na Białorusi po środkowy Bug.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie leżą w zasięgu zlodowacenia warciańskiego i cechują się brakiem jezior i obecnością zabagnionych rozległych obniżeń. Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie dzielą się na 4 makroregiony, z których tylko jeden (Nizina Północnopodlaska) leży na terytorium Polski. 843.1 Wysoczyzna Mińska 843.2 Poniemnie 843.3 Nizina Północnopodlaska 843.31 Wysoczyzna Kolneńska 843.32 Kotlina Biebrzańska 843.33 Wysoczyzna Białostocka 843.34 Wzgórza Sokólskie 843.35 Wysoczyzna Wysokomazowiecka 843.36 Dolina Górnej Narwi 843.37 Równina Bielska 843.38 Wysoczyzna Drohiczyńska 843.4 Przedpolesie Zachodnie Za |
|||||||||||||||||||||
|
||