8
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ulica Brzeska – jedna z głównych ulic Starej Pragi, prowadząca od ulicy Kijowskiej do Białostockiej.
Ulica jest jednym z reliktów dawnej Pragi przełomu XIX i XX wieku, zarazem uważana jest za centrum tzw. północnopraskiego trójkąta bermudzkiego czyli najniebezpieczniejszej części dzielnicy Praga-Północ. Wyznacza ona także wschodnią granicę Bazaru Różyckiego. Na odcinku do ulicy Ząbkowskiej wytyczona po roku 1870, gdy odnotowano fakt wykupu gruntu przez magistrat, po raz pierwszy pojawia się na ...
Ulica Brzeska – jedna z głównych ulic Starej Pragi, prowadząca od ulicy Kijowskiej do Białostockiej.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Ulica jest jednym z reliktów dawnej Pragi przełomu XIX i XX wieku, zarazem uważana jest za centrum tzw. północnopraskiego trójkąta bermudzkiego czyli najniebezpieczniejszej części dzielnicy Praga-Północ. Wyznacza ona także wschodnią granicę Bazaru Różyckiego. Na odcinku do ulicy Ząbkowskiej wytyczona po roku 1870, gdy odnotowano fakt wykupu gruntu przez magistrat, po raz pierwszy pojawia się na planie z roku 1873. Po roku 1925 roku przedłużona do ulicy Białostockiej – nowy odcinek nazwano ulicą Słonimską. Najstarszym zachowanym obiektem przy ulicy jest Gmach Szkoły Technicznej Kolei Warszawsko-Terespolskiej oraz sąsiadujący z nią zespół zabudowań Szpitala Kolei Skarbowych Nadwiślańskich. Wzniesione w latach 1872–1873 według projektu Anzelma Krysińskiego, około roku 1900 uzupełnione o neogotycką kaplicę. W późniejszym okresie rozbudowywane w 1935 roku i po 1945 roku. W 1899 na podłużnej posesji pomiędzy Brzeską i Markowską powstał młyn parowy należący do spółki Schutz i Parzyński. Produkowano tutaj kasze i groch łuskany. Z obiektu zachowały się zrujnowany budynek portierni i biura znajdujący się przy ulicy. Okres intensywnej zabudowy ulicy wypada około roku 1900. Wtedy to powstają przy Brzeskiej liczne czynszowe kamienice o bogatych eklektycznych fasadach, których mieszkańcami byli głównie kolejarze, dorożkarze i robotnicy[1]. Ulica posiada niemal kompletną zabudowę z okresu przełomu wieków. Eklektyczne fasady kamienic kontrastowały często ze skromnymi wnętrzami, a wiele kamienic posiadało kilka podwórzy. Domy przy Brzeskiej należały w większości do kamieniczników pochodzenia żydowskiego, aż do II wojny światowej. W latach 1905–1914 powstało przy Brzeskiej po jej wschodniej stronie kilka kamienic o wyższym standardzie. Pod nr 24 wzniesiono budynek automatycznej centrali telefonicznej, jeden z sześciu tego typu obiektów na terenie Warszawy należących do Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej (popularnie nazywanej PAST-ą). Gmach PAST-y został zdobyty przez żołnierzy Obwodu VI Praga Armii Krajowej w pierwszym dniu powstania warszawskiego. Wobec przewagi nieprzyjaciela powstanie na Pradze zakończyło się w ciągu 3 dni i centrala przeszła w ręce okupanta. W ceglanej ścianie budynku do dziś zachowały się ślady kul niemieckiego ostrzału. Wydarzenia z 1 sierpnia 1944 upamiętnia napis i „kotwica” Polski Walczącej. Źródło: Wikipedia |
||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
