Nowy Zamek w Grodnie − nowy pałac królewski, wzniesiony w Grodnie w latach 1734-1751 za czasów panowania Augusta III, jako letnia rezydencja królów Polski i wielkich książąt litewskich, według projektu Carla Friedricha Pöppelmanna. Prace na zamku prowadził też Johann Friedrich Knöbel, Joachim Daniel Jauch i po roku 1789 roku Giuseppe de Sacco. Odbywały się tutaj sejmy generalne I Rzeczypospolitej.
W tym gmachu podczas ostatniego sejmu Rzeczypospolitej w 1793 roku został podpisany traktat rozbiorowy z Rosją i Prusami, a w roku 1795 król Stanisław August Poniatowski złożył podpis pod aktem abdykacji. Król mieszkał w nim do 1797 roku.