Ksiądz Kazimierz Loga herbu Kopacz urodził się 4 marca 1839 r. w Ruchocinku koło Witkowa w powiecie gnieźnieńskim jako syn Stanisława Wiktora Logi i Józefy z domu Kamieńskiej z Gulczewa. Bratem jego ojca był ksiądz Adam Konstanty Loga (1800 - 1831), uczestnik powstania listopadowego (poległ on w bitwie pod Szawlami na Litwie 8.07.1831 r. jako kapelan oddziału powstańczego gen. Dezyderego Chłapowskiego). Ksiądz Kazimierz Loga po odbyciu studiów w Warszawskiej Akademii Duchownej na wieść o wybuchu powstania styczniowego wstąpił w szeregi powstańców jako kapelan jednego z oddziałów. Dostał się do niewoli rosyjskiej i został zesłany na Syberię do Kraju Krasnojarskiego. Po powrocie z zesłania udał się do Rzymu i w 1869 r. rozpoczął studia w Papieskim Kolegium Polskim. Uzyskał tam stopień doktora Trzech Kanonów i powrócił do Wielkopolski, gdzie został wikariuszem przy kościele św. Jana Jerozolimskiego w Poznaniu. W czasach Kulturkampfu w dniu 4 grudnia 1871 r. otrzymał nakaz opuszczenia granic Prus pod pretekstem, że przebywając długo za granicą utracił prawo do obywatelstwa niemieckiego. Udał się wtedy do Galicji i w 1889 roku został proboszczem w Siemianówce, gdzie dał się poznać jako doskonały kapłan i działacz społeczny - był m.in. przewodniczącym Rady Szkolnej i radnym Rady Powiatowej we Lwowie. Walczył o poprawę poziomu nauczania w wiejskich szkołach galicyjskich, a na swojej plebanii założył bibliotekę dla dzieci włościańskich. Zmarł w 1909 roku i został pochowany na cmentarzu w Siemianówce. Jego nagrobek, zniszczony w czasach sowieckich, został odnowiony na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. przez siemianowskich Polaków, przy wydatnej pomocy Siemianowskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego z Wrocławia.