Dawna Kamienica Szolc-Wolfowiczów. Budynek jest znanym zabytkiem architektury lwowskiej doby późnego renesansu. Najważniejsze daty w historii budowy obiektu: 1570 r., przebudowa w połowie XVII w. i w połowie XVIII w. Kamienica Szolc-Wolfowiczów jest bardzo cennym obiektem ze względu na w pełni zachowane zdobienia rzeźbiarskie fasady z XVII w. Historyczna nazwa kamienicy – Kamienica Szolc-Wolfowiczów – pochodzi od nazwiska dawnych właścicieli budynku. Najważniejsze etapy budowy kamienicy miały miejsce w 1570 r., w połowie XVII w. i połowie XVIII w. Obecnie (2008) budynek mieszkalny. Budynek mieści się na zachodniej pierzei Rynku, zajmuje posesję narożną. Północna fasada wychodzi na Plac Katedralny. Budynek zbudowany został na planie wydłużonego prostokąta na osi wschód-zachód. Jest dwupiętrowy, ceglany, tynkowany. Fasady dzielone są gzymsami i wertykalnymi kanelowanymi pilastrami , dekoracji dopełniają maszkarony i rustyka na poziomie parteru. Kompozycję ściany fasady zwieńcza rozbudowany gzyms.

Fasady kamienicy są bogato zdobione dekoracjami rzeźbiarskimi. Okna umieszczone są w obramowaniach zdobionych reliefami, szczytami i dekoracyjnymi maskami. W niszy narożnej drugiego piętra umieszczona została figuralna grupa „Chrzest Chrystusa przez Jana Chrzciciela” (XVII w., pracownia H. von Hutte).