Rzymskokatolicki drewniany kościół pw. św. Franciszka Borgiasza, zbudowany, jako kaplica, u progu XX w. na potrzeby rzymskich katolików, ale nie narodowości polskiej, lecz potomków osadników niemieckich z końca XVIII w. W 1937 r. kaplica została włączona, jako kościół filialny, do rzymskokatolickiej parafii w Turce. Po wojnie dewastowany (służył jako magazyn), przed kilku laty gruntownie zrewitalizowany przy współpracy z polskimi historykami sztuki i konserwatorami zabytków.