Na początku 1958 r. Prezydium Rady Narodowej m. Krakowa podjęło decyzję o budowie Pomnika Braterstwa i Przyjaźni. W rozpisanym konkursie (już trzecim) na pomnik znowu nie przyznano I nagrody, a do realizacji przeznaczono projekt, który otrzymał jedną z dwóch II nagród. Był to obelisk o wysokości 27 m, obłożony płytami granitowymi. Motyw dekoracyjny stanowiła siedmiometrowa płaskorzeźba żołnierza radzieckiego. Stanąć miał na placu Wolności (tak w 1955 r. przemianowano plac Inwalidów), w miejscu ustalonym ...
Na początku 1958 r. Prezydium Rady Narodowej m. Krakowa podjęło decyzję o budowie Pomnika Braterstwa i Przyjaźni. W rozpisanym konkursie (już trzecim) na pomnik znowu nie przyznano I nagrody, a do realizacji przeznaczono projekt, który otrzymał jedną z dwóch II nagród. Był to obelisk o wysokości 27 m, obłożony płytami granitowymi. Motyw dekoracyjny stanowiła siedmiometrowa płaskorzeźba żołnierza radzieckiego. Stanąć miał na placu Wolności (tak w 1955 r. przemianowano plac Inwalidów), w miejscu ustalonym już w 1945 r. Ze względu na przepisy ppoż wysokość słupa ustalono na 21,5 m. Uroczyste odsłonięcie nastąpiło 8 maja 1959 r. Pomnik zdemontowano w lipcu 1991 r.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|||||||||||||||||||||||||||||||