Zabytkowy barokowy rzymskokatolicki zespół klasztorny w Drui, użytkowany przez zakon bernardynów od 1643 do 1852. Od 1852 kościół klasztorny był siedzibą parafii, w XX wieku przekazany marianom. Kościół klasztorny Trójcy Przenajświętszej jest równocześnie siedzibą parafii należącej do diecezji witebskiej.
Kościół pobernardyński w Drui jest trójnawową i jednowieżową bazyliką o półkoliście zamkniętym prezbiterium, do którego przylega pojedyncza zakrystia. Wieża kościelna, nadbudowana w 1772 roku przypuszczalnie wg projektu Antonio Paracca, jest konstrukcją czterokondygnacyjną, usytuowaną w centrum elewacji frontowej, zdobioną narożnymi pilastrami i gzymsami. Na poszczególnych kondygnacjach znajdują się otwory okienne różniące się kształtem. Ściany boczne kościoła podtrzymują szkarpy. Nawy boczne są wyraźnie niższe od głównej, ich szczyty dekorowane są wolutami.
Klasztor, łączący się z kościołem, jest dwukondygnacyjną budowlą na planie czworoboku. W XVIII wieku zbudowano też barokową bramkę przed kościołem.
Za