MENU
Pałac Radziwiłłów w Jadwisinie. Źródło: NAC, sygn.: 3/39/0/-/4326-2.

Dodał: Parsley° - Data: 2021-12-17 17:58:16 - Odsłon: 340
Rok 1950


Zespół pałacowo-parkowy w Jadwisinie pochodzi z końca XIX wieku, otoczony jest 100 ha parkiem (rezerwatem przyrody). Budynek pałacowy powstał na nieregularnym planie. Posiada kilka niesymetrycznie skomponowanych brył oraz ryzality zakończone trójkątnymi szczytami. Jest on w części: parterowy i piętrowy oraz posiada mieszkalne poddasze. Pałac charakteryzuje się podmurówką z polnych kamieni, tynkowanymi narożnikami oraz białymi obramowaniami okiennymi. Na części ścian występują czerwone ceramiczne płytki. Pokryty jest blaszanym mansardowym dachem, w który wkomponowane zostały drewniane lukarny. W części frontowej ulokowana została dwukondygnacyjna, kwadratowa wieża. Neoklasycystyczny pałac zbudowano w latach 1896-1898 dla Radziwiłłów, Macieja i Jadwigi z Krasińskich. Książę Maciej pochodził z linii Radziwiłłów, tytułujących się hrabiami na Szydłowcu i Połoneczce. Zegrze pod Warszawą zyskał dzięki posagowi żony. Projekt pałacu Radziwiłłów wykonał francuski architekt Franciszek Arveuf. Rezydencji został nadany styl nawiązujący do architektury francuskiej epoki renesansu. Najpierw Radziwiłłowie zamieszkali w Zegrzu jednak po sprzedaniu części terenu dworskiego, który przeznaczono na budowę fortecy, przenieśli się do Jadwisina. Do wybuchu II wojny światowej pałac stanowił ich rezydencję. Podczas wojny na terenie parku byli tymczasowo grzebani żołnierze obu walczących stron. Po wojnie przeszedł w ręce Ministerstwa Oświaty. Ok. 1960 roku zlokalizowano w pałacu strzeżony ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów. Obiekt był kilkakrotnie przebudowywany. W pałacu znajdował się Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Nazwa pałacu została potem oficjalnie zmieniona z "Pałacu Radziwiłłów" na "Pałac Jadwisin". O zwrot pałacu w 2007 wystąpił syn ostatnich właścicieli - Albert Hieronim Radziwiłł. Za

Narodowe Archiwum Cyfrowe NAC , Warszawa

Poprzednie: Szczuczyn (Шчучын) Strona Główna Następne: Turka