Prawdopodobnie kościół w tym miejscu istniał już na przełomie XIII i XIV wieku. W czasie wojen husyckich w XV wieku został zniszczony, a w 1520 wybudowano nowy, drewniany, który przetrwał do XVIII wieku. Wtedy, za sprawą księdza Ignacego Alojzego Skrzyszowskiego pojawił się pomysł budowy nowej, murowanej świątyni. Poświęcenie nowego budynku odbyło się w 1803 roku.
Kościół pw. Wszystkich Świętych reprezentuje styl barokowo-klasycystyczny i posiada wiele elementów późnego baroku, m.in. fasadę, w której zdobiąca ją wieża jest niejako „wtopiona” w połacie dachowe.
Warto zajrzeć również do wnętrza i zobaczyć liczne dzieła sztuki sakralnej. Jednym z nich jest późnobarokowy ołtarz główny z 1810 roku – jego środek stanowi obraz Wszystkich Świętych (na nim wyróżnia się figura św. Jana Nepomucena, patrona naszego miasta). Obraz zdobi też rzeźbiona i zdobiona złotem rama. Uwagę zwraca też późnobarokowa rzeźba Chrystusa Frasobliwego i późnobarokowa ambona oraz wyjątkowe organy i chór zdobiony motywami religijnymi i regionalnymi. Poza tym w kościele znajdują się liczne cenne sprzęty liturgiczne (lichtarze, mszał, kielichy, monstrancja).
Kościół pw. Wszystkich Świętych został wpisany do rejestru zabytków 5 lutego 1966 roku.
Na podstawie Wikipedii