MENU
Zdjęcie zrobione w zachodniej części Czarnohory, z grani głównej pasma w rejonie szczytu Breskuł (1911 m n.p.m.). Foto. Szymon M.

Dodał: Zdzisław K.° - Data: 2022-06-03 22:02:51 - Odsłon: 1681
Rok 2001

Data: 2022:03:30 14:40:33   ISO: 125   Ogniskowa: 10.4 mm   Aparat: SONY DSC-RX100   Przysłona: f/2   Ekspozycja: 1/100 s  


Czarnohora (522.25; ukr. Чорногора – Czornohora) – pasmo górskie na terenie zachodniej Ukrainy.
Najwyższa część Beskidów Połonińskich i jednocześnie Zewnętrznych Karpat Wschodnich. Od strony północno-zachodniej sąsiaduje z pasmami Gorganów i Świdowca, od północno-wschodniej z Połoninami Hryniawskimi, zaś od południa z Karpatami Marmaroskimi (na terenie Rumunii).
Góry te są zbudowane ze skał fliszowych, charakterystyczne są długie i łagodne grzbiety. Stoki są pokryte lasami bukowymi, w wyższych partiach iglastymi (świerki, jodły). Powyżej 1850 m n.p.m. roślinność subalpejska, na grzbietach połoniny. Obszar chroniony – wchodzi w skład Karpackiego Parku Narodowego oraz Karpackiego Parku Biosfery.
W tej części Beskidów Wschodnich bierze początek kilka dużych rzek. Te, które spływają ze stoków Świdowca, Czarnohory i z Połonin Hryniawskich, wpadają do Dunaju. Potoki spadające ze zboczy Świdowca zasilają rzekę Cisę, która jest najdłuższym dopływem Dunaju. Spod Howerli wypływa Prut, a nieco dalej na wschód Czarny i Biały Czeremosz łączą się w jedną rzekę, która zasila Prut. Na Bukowinie ma swoje źródła Seret, inny dopływ Dunaju. Woda z Karpat płynie tą drugą co do wielkości rzeką w Europie (dł. 2850 km, pow. dorzecza 817 tys. km²) i wpada do Morza Czarnego.
Innym elementem górskiego krajobrazu są jeziorka. Mają one pochodzenie polodowcowe (Jeziorko Niesamowite, jeziorko Brebeneskuł, stawy w Kotle Gadżyny, staw po Todiaską) albo powstały na skutek osuwania się mas ziemi zagradzających wodzie ujście (jeziorko Szybene, czy Mariczejka).
Ciekawym urozmaiceniem szlaków są liczne źródła mineralne, występujące w dużym zagęszczeniu zwłaszcza w dolinie Czarnego Czeremoszu (słynne uzdrowisko Burkut) i w pobliżu potoku Balcatul na Zakarpaciu. Przed wojną na wielu górskich potokach wybudowano klauzy, czyli jazy lub tamy, które regulowały przepływ wody i tym samym umożliwiały spław drewna do tartaków w dolinie. Do dziś ruiny klauz są charakterystycznym elementem czarnohorskiego krajobrazu. Konstrukcje te przetrwały w bardzo różnym stanie: od wielkich budowli (klauzy Łostuń i Baltagul na Czarnym Czeremoszu, klauza Howerla na potoku o tej samej nazwie) do kilku belek i kamieni.
Bukowy las pierwotny Czarnohory został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2007 r., wraz z innymi karpackimi lasami bukowymi na terenie Ukrainy i Słowacji.

Za

  • /foto/10127/10127608m.jpg
    1928
  • /foto/10077/10077261m.jpg
    1929
  • /foto/10097/10097469m.jpg
    1930 - 1939
  • /foto/10187/10187276m.jpg
    1931
  • /foto/9194/9194890m.jpg
    1938
  • /foto/9127/9127753m.jpg
    2008
  • /foto/10130/10130554m.jpg
    2019

Zdzisław K. - zbiory prywatne

Poprzednie: Delatyn Strona Główna Następne: Zdjęcia niezidentyfikowane


Krzysiek_2 | 2022-06-09 11:31:04 | edytowany: 2022-06-11 09:01:27
Zdjęcie zrobione w zachodniej części Czarnohory, z grani głównej pasma w rejonie szczytu Breskuł (1911 m n.p.m.). Osoba widoczna na zdjęciu ma za plecami niewidoczną na zdjęciu Howerlę, najwyższy szczyt Czarnohory. Dzembronia i Pop Iwan znajdują się we wschodniej części Czarnohory i absolutnie niemożliwe byłoby dojrzenie stamtąd leżącego w dość głębokiej dolinie i oddalonego o kilkanaście kilometrów na północny-zachód schroniska na Zaroślaku, znajdującego się w przeciwległej części pasma.
Zdzisław K. | 2022-06-13 11:49:26
Do opisu zdjęcia sugerowałem się relacją przewodnika. Tak to zapamiętałem i opisałem.
Krzysiek_2 | 2022-06-13 14:52:00
Podpis flamastrem na zdjęciu jest OK - "W tle były Zaroślak". To prawda. Moja uwaga odnosi się do pierwszego zdania podpisu, z którego wynika, że zdjęcie zrobiono "ze szlaku pomiędzy wsią Dzembronia a szczytem Pop Iwan". Na tym zdjęciu ładnie widać, za Zaroślakiem i należącym do Czarnohory grzbietem Koźmieskiej, rożne bliższe i dalsze grzbiety należące już do Gorganów. Z okolic Dzembroni i Pop Iwana są one nie do zobaczenia.
Zdzisław K. | 2022-06-17 21:17:56
Pomyliłem się. 30 lipca 2001 byłem na szczycie Howerla (ukr. Говерла) (2061 m n.p.m.). Poprawiłem opis pod zdjęciem. Dziękuję. Wielki szacun dla twojej wiedzy i spostrzegawczość.
Krzysiek_2 | 2022-06-17 23:24:42 | edytowany: 2022-06-17 23:26:05
:) i mam nadzieję, że jeszcze pojawi się okazja, aby zobaczyć osobiście te widoki.