Jest to najstarszy zabytek miasta. Pierwsza wzmianka o proboszczu, Rudolfie, pochodzi z 1285. Uczestniczył on w pertraktacjach między biskupem Tomaszem a księciem Henrykiem Probusem (por. „Dzieje"). Świątynię postawili pierwsi osadnicy nowo lokowanego miasta już przypuszczalnie ok. 1250 r., za bpa Tomasza I. Wiadomo o tym z przywileju parafialnego, który tutejszy kościół otrzymał w 1315. Dokument ten zatwierdzał wszelkie daniny, jakie poddani rolnicy (część mieszkańców Konradowa, Bodzanowa ...
Jest to najstarszy zabytek miasta. Pierwsza wzmianka o proboszczu, Rudolfie, pochodzi z 1285. Uczestniczył on w pertraktacjach między biskupem Tomaszem a księciem Henrykiem Probusem (por. „Dzieje"). Świątynię postawili pierwsi osadnicy nowo lokowanego miasta już przypuszczalnie ok. 1250 r., za bpa Tomasza I. Wiadomo o tym z przywileju parafialnego, który tutejszy kościół otrzymał w 1315. Dokument ten zatwierdzał wszelkie daniny, jakie poddani rolnicy (część mieszkańców Konradowa, Bodzanowa i Starego Lasu) zobowiązani byli dostarczać proboszczowi .Kościół od początku był murowany, początkowo w stylu romańsko-gotyckim. Była to przypuszczalnie jednonawowa, orientowana budowla o dwuwieżowej fasadzie. W lutym 1428 husyci doszczętnie splądrowali i spalili kościół; zostały nagie mury'. Biskup Piotr udzielił odpustu każdemu, kto w jakikolwiek sposób przyczyni się do odbudowy. Trwała ona do 1460, ale i wtedy kościół nie prezentował się okazale - miał tylko 3 okna z każdej strony. Na fasadzie widniał obraz patrona, a między wieżami była mała wieżyczka. Ołtarze boczne były w niszach. Jak można sądzić z rysunku F. B. Wern-hera, w trakcie piętnastowiecznej odbudowy powstało prezbiterium - wyższe od nawy. W czasie wojny trzydziestoletniej jacyś żołdacy obrabowali kościół. Część obecnego wyposażenia istniała już w poł. XVII w. (wizytacja biskupia), jednak większość, jak i współczesny wygląd budowli, pochodzi z 1. 1729-33. Wtedy to architekt Jan Innocenty Topper na zlecenie lubującego się w sztuce bpa Franciszka Ludwika von Neuenburg przebudował kościół w stylu barokowym. Rów¬nolegle z rozbiórką murów starego korpusu nawowego wznoszono nowy, o typowo barokowym układzie - z jedną, obszerną nawą, której po bokach towarzyszą dwa rzędy kaplic i umieszczone nad nimi empory. Wówczas też powstały przybudówki z klatkami schodowymi przy wieżach. Pozostało stare prezbiterium, zakończone półkolistą absydą oraz surowa, prosta ściana frontowa z wysokimi wieżami.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
5
/
