Budynek powstał w roku 1873 na terenie majątku Treutlerów (tzw. Majątku Młyńskiego) wg planów wrocławskiego architekta C.J.B. Lüdecke. W odróżnieniu od położonej niedaleko starej willi z XVIII wieku (Treutlervilla) tą nazwano Neue Treutlervilla, ale nazywano ją także Landhaus auf Charlottenhof zu Neu-Weißstein. Około roku 1932 budynek został przebudowany wewnątrz (zmiana funkcji niektórych pomieszczeń, przebudowa klatki schodowej). Według książki adresowej z 1939 roku mieszkał tam dyrektor spółki brackiej oraz 4 inne osoby (w tym: pomocnik ogrodnika, aptekarka, nadsekretarz) najprawdopodobniej z rodzinami. Można więc założyć, że było tam wtedy 5 mieszkań (prawdopodobnie służbowych) o różnej kubaturze. Po wojnie budynek nadal pełnił funkcję mieszkalną - znajdowały się tam mieszkania dla 30 osób personelu szpitala. Nadal otwarte pozostaje pytanie kiedy dokonano gruntownej przebudowy budynku, w wyniku której został od wydłużony, przebudowano dach i ostatnią kondygnację, wyburzono wieżę i dobudowano szyb windy szpitalnej. Na pewno stało się to po roku 1932. Ale jeszcze na planie z roku 1980 kontury budynku wskazują, że wówczas był jeszcze w starej postaci.
W dniu 1 stycznia 2004 roku w budynku otwarto Oddział Chorób Zakaźnych dla Dorosłych - pierwszy tego typu w Wałbrzychu. Obecnie oddział liczy 33 łóżka i jest drugim co do wielkości w województwie dolnośląskim. Oprócz miejsc szpitalnych posiada izbę przyjęć i trzy poradnie (wzw, hepatologiczna i chorób zakaźnych). Ostatni gruntowny remont budynku został przeprowadzony w roku 2006.
Petroniusz, Ropucha, Sursum Corda (dwumiesięcznik wałbrzyskich szpitali) nr 6/2006.