|
Więc wierzcie mi, nie chcę od życia już nic
Niech tylko, sześciu alfonsów tych pierwszych
od baru poniesie moją trumnę
Niech tylko sześć dziwek tych pierwszych z rzędu
zaśpiewa psalm nad moim grobem
Włóżcie na moją głowę najwyższy cylinder,
do mojej kieszeni złoty zegarek
Zamówcie najlepszy jazzband w mieście, pamiętajcie
Niech wszyscy widzą, że ten który żył jak szmaciarz,
umiera jak pan...
|
