Największe święto obchodzi. Oderwald 22 i 23 czerwca 1929 roku, kiedy Zielona Góra uroczyście fetowa.a 500-lecie posiadania lasów nadodrzańskich. Najważniejszymi momentami tego święta było poświęcenie kamienia pamiątkowego nad Odrą i korowód ulicami
miasta. Główne uroczystości zaczęły się w niedzielę 23 czerwca o godzinie 10. Zaplanowano bieg sztafet do Oderwaldu na miejsce, gdzie stanął pamiątkowy kamień. Obie sztafety wyruszyły ze Starego Rynku. Trasa pierwszej sztafety o długości 13 kilometrów 320 metrów wiodła przez Chynów; pokonano ją w 37 minut i 11 sekund.
Trasa drugiej grupy o długości 16 kilometrów 380 metrów prowadziła przez Łężycę; pokonano ją w 45 minut i 57 sekund. Obie sztafety po przybyciu do Oderwaldu przekazały nadburmistrzowei, dr. Busse
dokument z tekstem o historii Oderwaldu. Po odśpiewaniu pieśni na cześć Lasów przemówił
szef działu leśnego rady miejskiej Hampel i nadburmistrz; nastąpiło poświęcenie kamienia.
Pamiątkowy kamień stanął niedaleko oderwaldzkiej restauracji, w połowie drogi wiodącej nad Odrę na specjalnie usypanym wzniesieniu w cieniu starego dębu. Poprzez jego usytuowanie chciano zwrócić uwagę odwiedzającym te tereny, iż Oderwald należał do Zielonej Góry. Napis na kamieniu „Dankstein für Väter Tat, Mahnstein zu neuer Saat!” (kamień dziękczynny dla czynów ojców, kamień dla nowego zasiewu) został ułożony przez Ribbecka, miejskiego wyższego urzędnika w urzędzie budowlanym. Wg tłumaczenia Izabeli Korniluk:
